Fotografija Hitlera kao njemačkog vojnika u Prvom svjetskom ratu

Iako je u istorji ostao upamćen po svojim karakterističnim brkovima i strahotama koje je donieo svijetu tokom Drugog svjetskog rata Adolf Hitler nije uvijek tako izgledao, a kao dobrovoljac učestvovao je u Prvom svjetskom ratu kada je zamalo poginuo. Zamislite koliko bi svijet onda bio drugačiji?

Budući da je bio austrijski državljanin Adolf Hitler je, čim je njemačka objavila opštu mobilizaciju 1914. godine, pristupio vojsci kao dobrovoljac.

Posle osnovne pješadijske obuke, njegov puk je 21. oktobra upućen na zapadni front. Dana 3. novembra 1914. unapređen je u čin kaplara. Po unapređenju Hitler je obavljao dužnost kurira puka i često se pod žestokom neprijateljskom vatrom kretao na relaciji front-pozadina.

Tokom Bitke na Somi, Hitler je 5. oktobra 1916. ranjen u lijevu butinu zbog čega je prebačen na liječenje u vojnu bolnicu u Belicu, blizu Berlina, u kojoj je ostao do početka decembra.

Po otpuštanju iz bolnice, raspoređen je u četu stacioniranu u Minhenu, ali je tražio da bude prebačen na front.

Tokom jula 1918. u više navrata pokazao je izuzetnu hrabrost. Spasao je život ranjenom komandiru čete,  iznijevši ga zone dejstva američke artiljerije, a zatim je blagovremenom intervencijom spriječio njemačku artiljeriju da greškom otvori vatru na sopstvenu pješadiju.

Zbog toga je odlikovan Gvozdenim krstom I klase.

Na ovoj fotografiji Adolf Hitler ima 25 godina, Foto: Wikipedia

Neposredno pred kraj rata, 14. oktobra 1918. Hitler je zajedno sa grupom vojnika iz svog puka nastradao tokom britanskog napada bojnim otrovima. Nakon što mu je u frontovskoj bolnici ukazana prva pomoć, prebačen je na liječenje u rezervnu vojnu bolnicu u Pazevalku. Ljekar koji je bio zadužen za njegovo liječenje konstatovao je da Hitler nije pretrpeo ozbiljne povrede očiju i disajnih puteva, već da je do privremenog gubitka vida došlo usled „histeričnog sljepila", a da je gubitak moći govora bio posledica „histerične onemjelosti". Međutim, prava priroda Hitlerovog sljepila i gubitka moći govora ne može se sa sigurnošću utvrditi jer je kompletna bolnička dokumentacija bolnice u Pazevalku nestala.

Posle Prvog svjetskog rata, Hitler je ostao u vojsci i vratio se u Minhen gde je ostao do 1920. godine. Tih dana počinje i njegov ulazak u politiku. 

Negde u to vreme, Hitler je upoznao i Ditriha Ekarta, jednog od prvih osnivača partije i člana okultnog društva Tula. Ekart je postao Hitlerov mentor i često je razmjenjivao ideje sa njim, učeći ga kako da se oblači i govori i upoznajući ga sa velikim brojem ljudi iz svog okruženja.

Svoju zahvalnost Ekartu, Hitler je iznio u drugom tomu svog djela „Majn kampf" godinama kasnije. Upravo ovo je bilo vrijeme Hitlerovog preobražaja.

Uporan i neobičan, ali u principu neprimjetan i stidljiv mladić postao je fanatični govornik koji je padao u trans govoreći o vraćanju časti Njemačkoj i kažnjavanju svih „neprijatelja”. 

Adolf Hitler, čovjek koji je uništio živote miliona je rođen.